FOTOWERK

Mijn eerste stappen van mijn huidige fotografisch werk gaan terug naar 1960 toen ik als student aan de Rijkslagere Normaalschool te Lier lid werd van de fotoclub o.l.v. wiskundeleraar Verlooy. Een mooie periode: een reeks technische lessen, de intrede in de fascinerende wereld van de donkere kamer, mijn eerste camera. Naar die oude liefde ben ik stapsgewijs vanaf 1995 terug gekeerd toen ik mini-fotografiecursussen gaf voor de vormingsinstelling Moritoen te Brugge en Elcker-Ick te Mechelen. Vanaf 2005 heb ik mij als kunstfotograaf uitsluitend gericht op ‘klassieke’ zwartwit fotografie op middenformaat 60 x 60 mm die ik in eigen DOKA kon afwerken samen met mijn fotokompaan Eddy, een van de laatsten uit de ruime Brugse regio die deze magie zo goed als volledig in de vingers heeft.

Uit mijn tekst over de relatie tussen fotografisch vakmanschap en maçonniek meesterschap volgend uittreksel:
“ Hoe langer ik in mijn donkere kamer werk, hoe meer zij mij in vertrouwen neemt. Het oranje schijnsel van de aangepaste verlichting, de toestellen, diverse baden, het kleine werkblad om de resultaten te beoordelen, omsluiten een indringende alchemie.
Net zoals de toekomstige Vrijmetselaar zijn eerste confrontatie met zichzelf doorworstelt in de Kamer van Overweging, zo brengt de draai aan de lichtschakelaar de fotograaf oog in oog met de resultaten van zijn opnamen en daardoor ook met zichzelf. De technische handelingen worden compleet overheerst door een ingewikkeld proces waarin al deze technische actoren gebald worden in een creatief moment waarin die bepaalde foto gemaakt, zeg liever geboren wordt. Langzaam. Stap voor Stap. Zoals de symbolische voorwerpen in de Kamer van Overweging trachten de neofiet voor te bereiden, zeg liever “gevoelig” te maken op een lang en permanent initiatiek proces. Zoals de afdruk groeit in het ontwikkelbad, zo groeit de Vrijmetselaar in de Kamer van Overweging, later in de Tempel, steeds in confrontatie met zichzelf, liefst geleid door de hand van een Meester.
Ik houd ervan met mijn fototoestel naar mijn onderwerp te kijken. Ik besteed lange tijd aan het zorgvuldig en ter plaatse “kadreren” van die uitsnit die mij boeit, mij aangrijpt  alvorens de ontspanknop in te drukken. Maar … voor mij is het werken in de donkere kamer het “nec plus ultra”, een magisch moment, een worsteling met mezelf waarbij technische kennis dienstbaar wordt om uitdrukking te geven aan tientallen nuances, bedenkingen die me door het hoofd gaan. De zachte geboorte van het beeld in het ontwikkelbad, de “schok” in het fixeerbad, de nauwkeurige studie of alles wel is zoals men het bedacht onder de kleine beoordelingslamp, mijn Broeders en Zusters, ik heb onvoldoende woorden waarin ik dit uiterst subtiele gebeuren kan  vatten.
Maar dat zal ook wel zo zijn wanneer de Kandidaat in de Kamer van Overweging pen en papier aangereikt krijgt om zijn Filosofisch Testament te schrijven. Het witte blad en de schrijfstift zijn hooguit Werktuigen om een zeer diepgaand, innerlijk en uiterst persoonlijk gebeuren te registreren. In beide gevallen is de “louterende waarde” voortdurend aanwezig. Gelukkig maar want het is juist in dit persoonlijk gevecht van onszelf met onszelf dat Licht geboren wordt … symbolisch voor de Vrijmetselaar, letterlijk voor de fotograaf.”
44klein

ZWARTWIT FOTOPROJECTEN OP MIDDENFORMAAT 6O X 6O MM:

Grootseminarie Brugge (2007-2008)
– Firenze (2009)
Hoogland (2010)
Hout (2011)
Dubbelportret Hoogstade (2011-2012)
– Voetafdrukken op het jaagpad (2013-2014)
– Sy doorheen de seizoenen (2013-2014)
– Venetië (2014-2015)
Veere (2015-2016)
Hotspots of my life (2015-2016)
Thunersee (2015-2017)
Wolken (2018-2019)
Fort Van Beieren (2018-2019)
Thun (2019)
Hof De Jonghe (2021)
Gemene weidebeek (2021)
Ryckevelde (2022)

Klik op een fotoproject om een selectie van mijn werk te zien.